Zgrabne, delikatne, niemal rozpływające się w ustach…

Włoskie kluseczki ziemniaczane o charakterystycznych równoległych rowkach. Dzisiaj bowiem zapraszam na gnocchi di patate:) Niby polskie kopytka, ale nie do końca. Są bardziej delikatne, mają inny kształt, no i można je podawać na setki różnych sposobów.

W zależności od pomysłu mogą być daniem głównym lub dodatkiem do niego. Smakują z sosami, z oliwą, z warzywami, z mięsem czy same. Mogą być podsmażane, zapiekane czy lekko wilgotne, dopiero co wyjęte z osolonego wrzątku. W każdej postaci cieszą się szalonym powodzeniem i zainteresowaniem wśród stołowników. Spróbujcie:)

Składniki oraz szczegółowy przepis podaję poniżej:) Wypróbuj i podziel się Twoją opinią! A oto filmik jak zrobić pyszne i delikatne gnocchi z ziemniaków:) Zapraszam do obejrzenia!

Delikatne gnocchi di patate, czyli gnocchi ziemniaczane

czas przygotowania: ok. 30 minut (+ czas ugotowania ziemniaków)
/proporcje na gnocchi z 1 kg ziemniaków (4-6 osób)/

• 1 kg mączystych ziemniaków
  /ziemniaki stare tj. zimowe, bo tak jak do kopytek, także do gnocchi NIE bierzemy młodych ziemniaków/
• 300 g mąki pszennej typ 500 lub 450
  /czasem robię wersję bez jajka -kluski są delikatniejsze, ale trzeba uważniej (=krócej) gotować, by się nie rozwaliły- i wówczas biorę 200 g mąki na tę ilość ziemniaków/
• 1 całe jajko
• 1/4 łyżeczki soli
• opcjonalnie: 2 łyżki tartego parmezanu

Do tego dania można wykorzystać już ugotowane ziemniaki np. takie, które zostały z obiadu i kluseczki będą bardzo smaczne. Jednak warto wiedzieć, że najlepsze gnocchi uzyskamy gotując ziemniaki w mundurkach (podczas gotowania nie wchłoną wody, nie rozpulchnią się i ciasto nie będzie  takie kleiste) oraz robiąc ciasto zaraz po ich ugotowaniu, gdy są jeszcze gorące (dzięki temu można dać mniej maki i kluski są delikatniejsze po ugotowaniu).

Ziemniaki myję, dokładnie szorując skórkę, po czym gotuję w lekko osolonym wrzątku do miękkości. Obieram, póki gorące –i tu pomaga trzymanie ziemniaka przez ręcznik kuchenny lub nabicie go na widelec;)

Obrane i jeszcze gorące przeciskam przez praskę do ziemniaków (jeśli nie mam, to b. starannie rozgniatam widelcem lub tłuczkiem, a jeszcze lepiej przecieram przez sito). Dodaję mąkę, sól oraz roztrzepane jajko i zagniatam na spójne, miękkie, elastyczne ciasto (jak na kopytka;)).
Ogólna zasada: im mniej mąki, tym lepiej (do ciasta i także do podsypywania stolnicy czy rąk), bo mąka wprawdzie ułatwi przyjaźniejsze wyrabianie i postępowanie z ciastem, ale za to po ugotowaniu kluski nie będą tak delikatne.

W dużym garnku zagotowuję wodę. Kiedy się zagotuje, solę –do smaku wody morskiej. Nie dodaję oliwy ani oleju (sos czy inne dodatki lepiej przylgną do klusek w finalnym daniu).

Z ciasta formuję kulę, dzielę na 4 części i z każdej roluję cienki wałek (średnica ok. 1 cm lub na grubość kciuka) i kroję na mniejsze kawałki (znowu: jak kopytka), czyli na kluski takiej wielkości, jaka mi odpowiada, ale pamiętając, że podczas gotowania kluski trochę urosną.
Ja np. lubię takie trochę mniejsze, bo ładniej prezentują się na talerzu;)

Na każdej klusce wygniatam widelcem równoległe rowki – technika dowolna np. układam na końcu widelce i lekko przyciskając kluskę do jego zębów, ciągnę/wałkuję ją w kierunku drugiego końca. Lub układam na stolnicy, lekko dociskam widelcem i przeciągam po stolnicy, rolując ją i tym samy wyciskając na niej równoległe kreski widelcem. Kilka przykładowych „technik” prezentuję szczegółowo na Gotuj.Skutecznie.Tv w filmiku dołączonym do przepisu.
Te rowki nie są fanaberią:) Są bardzo charakterystyczne dla gnocchi –dzięki nim na klusce zostaje więcej sosu, czyli każdy kęs jest bogatszy i smaczniejszy.

Przygotowaną porcję już uformowanych gnocchi wkładam do gotującej się wody i gotuję bardzo krótko, bo daję im 1 minutę od chwili wypłynięcia. A w wersji bez jajka, wyjmuję praktycznie zaraz po wypłynięciu, bo tu ciasto jest jeszcze delikatniejsze.

Wyjmuję z wrzątku łyżką cedzakową i raczej nie przelewam na cedzak (jak np. w przypadku makaronu), bo kluski są tak delikatne, że mogłyby tego dobrze nie znieść. Wyjmuję natomiast łyżką cedzakową, dobrze odsączam i wykładam:
– od razu na talerz/-e, na którym będę je serwować (do polania sosem, oliwą, pesto, itp.)
– do gorącego sosu
– na patelnię, na której będę je podsmażać (z dodatkami lub bez)

Podaję od razu, zaraz po ugotowaniu, bo… tak po prostu smakują najlepiej:)

Są doskonałym dodatkiem do dań głównych (np. do mięs w sosie, gulaszów, smażonych czy duszonych warzyw na ostro, itp.). Mogą z powodzeniem stać się także daniem głównym (z sosem, z pesto, z warzywami, z oliwą, suszonymi pomidorami, świeżymi ziołami, parmezanem, itp.). Można je podawać prosto z wody, podsmażyć, zapiekać. W każdej postaci smakują doskonale.

Smacznego:)

:: Spróbujesz? A może już po wszystkim i zajadasz się… ze smakiem:)?

Wyślij link do przepisu znajomym i/lub wpisz kilka słów w Komentarzach, dzieląc się Twoją opinią -dziękuję!

eBooki i video inspiracje dla Ciebie