Duszone mięso w pełnym smaku sosie, z ciekawymi dodatkami…

Tak przyrządzony indyk jest nie tylko prosty i smaczny, ale to przede wszystkim dobrze skomponowana i zbilansowana potrawa. Białko, warzywa, a ziemniaki i marchew uzupełniają się wzajemnie pod względem wartości odżywczych, no i doskonale tu pasują;)

Duszony indyk w tej trochę nietypowej wersji to klasyczne danie jednogarnkowe, idealne na chłodne dni, a już szczególnie wtedy, gdy czasu na gotowanie brak. Jak zawsze w jednogarnkówkach: kilka czynności na początku, a potem reszta dzieje się sama. Potrawa dość szybko pojawia się na talerzach i znika z nich raz, dwa. Smakuje:)

Składniki oraz szczegółowy przepis podaję poniżej:) Wypróbuj i podziel się Twoją opinią! A oto filmik jak zrobić duszonego indyka z marchwią, ziemniakami i imbirem:) Zapraszam do obejrzenia!

Duszony indyk z marchwią, ziemniakami i imbirem

czas przygotowania: ok. 25 minut (jeśli w zwykłym garnku, to ok. 40 minut lub do pożądanej miękkości mięsa
/proporcje dla 3-4 osób/

• 600 g filetu z indyka (mogą być też piersi z kurczaka)
• sól i czarny pierz –do przyprószenia mięsa
• 2 duże, grube plastry boczku (dowolnie: surowy lub wędzony)
• 1 łyżeczka masła
• 3 średnie cebule
• 8-10 małych ziemniaków
  (ja: takiej wielkości, by gotowane razem z mięsem ugotowały się w równym czasie)
• 2 duże marchwie
• kawałek świeżego imbiru (ok. 1 cm długości)
• 2 ząbki czosnku
• 1 łyżka sosu sojowego
• 1 łyżeczka musztardy (ja: dijon)
• ok. 250 ml wody –nie za dużo, tyle, by przykryć nią 3/4 potrawy
• solidna szczypta soli –do ziemniaków
  /można ew. pominąć, ja daję, bo ziemniaki lepiej smakują/
• do zagęszczenia sosu:
  – 1 łyżeczka masła + 1 łyżeczka mąki (zasmażka)
  – 1-2 łyżeczki mąki (ja: ziemniaczana, ale może być też pszenna) + niewielka ilość wody/mleka/śmietany
• 1 niepełna łyżka świeżo wyciśniętego soku z cytryny
• drobno siekana natka pietruszki –do posypania przed podaniem

Mięso myję, osuszam, odkrawam ewentualne nieładne i bardziej tłuste kawałki, po czym kroję w większą kostkę –jak na gulasz. Doprawiam solą i pieprzem –dokładnych ilości nie podam, po prostu przyprószam obficie i przyprawy starannie wcieram w mięso.

Z boczku odkrawam skórę i usuwam chrząstki, i kroję go w cienkie paski lub drobną kostkę.

Obieram cebule i kroję w kostkę lub z grubsza siekam –nożem na desce lub blenderem.

Obieram ziemniaki i płuczę je w zimnej wodzie. Jeśli są małe zostawiam w całości, większe kroję na połówki lub ćwiartki, ale uwaga, bo kawałki mają być spore, a dokładnie: takiej wielkości, by gotowane razem z mięsem ugotowały się z nim w równym czasie.

W prezentowanej wersji korzystam z szybkowaru, ALE spokojnie można to danie przygotować w zwykłym garnku, tylko trzeba będzie całość dusić po prostu dłużej –do pożądanej miękkości mięsa tj. dusimy tak długo, aż mięso i ziemniaki będą nam odpowiadały miękkością:)

Garnek rozgrzewam i wkładam boczek oraz łyżeczkę masła. Smażę chwilę, aż się wytopi, po czym dodaję cebulę, mieszam i co jakiś czas mieszając, smażę, aż się zeszkli. Wtedy dodaję mięso, mieszam i smażę na średnim ogniu, aż zetnie się z wierzchu. Trochę to potrwa, więc doglądam, co jakiś czas mieszając, ale w tym czasie szykuję już pozostałe dodatki.

Obieram marchew i kroję w niezbyt cienkie półplastry.

Obieram imbir oraz czosnek.

Do podsmażonego mięsa dodaję drobno posiekany lub przeciśnięty przez praskę czosnek oraz imbir –można go zetrzeć na tarce, ja przeciskam przez praskę. Dodaję sos sojowy oraz musztardę i całość dokładnie mieszam.

Na końcu dodaję marchew oraz ziemniaki. Utykam je starannie między kawałkami mięsa, by szybciej się ugotowały. Podlewam wodą i całość przyprószam z wierzchu solą, skupiając się głównie na ziemniakach, bo tę ostatnią szczyptę dodaję głównie z myślą o nich.

Zamykam szczelnie pokrywkę, ustawiam 2-gi (ten wyższy) stopień gotowania i na maksymalnym ogniu zagotowuję do czasu, aż zawór się zamknie. Wtedy mocno zmniejszam grzanie i od tego momentu gotuję 10 minut.

Po 10 minutach wyłączam grzanie i zostawiam szybkowar, aż zawór w naturalny sposób opadnie, co oznacza, że w garnku nie ma już ciśnienia i można otwierać pokrywę. Przez czas oczekiwania danie oczywiście jeszcze dochodzi. Kiedy zawór opadnie, można otworzyć pokrywę.

I w zasadzie gotowe. Zostaje jeszcze tylko zagęszczenie sosu –jednym z dwóch sposobów:
– zasmażka: na patelni roztapiam masło (np. 1 łyżeczka), na gorące wsypuję mąkę (np. 1 łyżeczka). Łączę ją z masłem i często mieszając, zasmażam na jasny kolor. Gdy mąka straci surowość i zacznie ładnie pachnieć, dodaję ją do sosu, szybko i dokładnie mieszam, chwilę gotuję i gotowe;
– mąka + woda/mleko/śmietana: mąkę rozprowadzam w niewielkiej ilości płynu tak, by nie było grudek, wlewam do sosu, szybko i dokładnie mieszam, chwilę gotuję i gotowe.

W prezentowanej wersji wybrałam mąkę ziemniaczaną rozprowadzoną w niewielkiej ilości mleka (wariant 2).

Na koniec dodaję sok z cytryny i siekaną natkę pietruszki, mieszam, jeśli trzeba doprawiam do smaku i można podawać.

Serwuję na gorąco, w głębokich talerzach lub miskach z dużą ilością sosu, porcją mięsa i ziemniaków. Tuż przed podaniem posypuję natką pietruszki.

Smacznego:)

:: Spróbujesz? A może już po wszystkim i zajadasz się… ze smakiem:)?

Wyślij link do przepisu znajomym i/lub wpisz kilka słów w Komentarzach, dzieląc się Twoją opinią -dziękuję!